Tagi:
- tereny uprawne, tereny chronione, zboża, gospodarstwo rolne, uprawy, żepak, żyto
Środowisko przyrodnicze Europy: tereny uprawne
Opisane dotychczas naturalne krajobrazy zachowały się - mniej lub bardziej zmienione lub zmniejszone - aż do naszych czasów. Ludzie stworzyli dość wcześnie właśnie w Europie zupełnie nowe środowiska - tereny uprawne, zwane też krajobrazami kulturowymi.
Czarnoziemy - Wyżyna Wołyńska
Świadczy to dobrze o zdolnościach adaptacyjnych ptaków, że osiedliły się także w tych szczególnych warunkach, istniejących dzięki stałej działalności człowieka. W Europie człowiek od tysięcy lat karczował lasy i zamieniał je w mozaikę pól i łąk. Naturalne, trawiaste krajobrazy istniały na stepach Azji, tam także żyły ptaki, które dostosowały się do stepowych warunków: miały ochronne, ziemistobrązowe upierzenie, były dobrymi piechurami, trawo- lub częściej ziarnojadami, wykonywały efektowne loty lub tańce tokowe i zakładały gniazda na ziemi. Niektóre ptaki stepów naturalnych, jak np. skowronek polny, kuropatwa i drop, wędrowały na wschód i południowy wschód do nowo utworzonych przez człowieka środowisk. Przez długi czas gospodarka rolna, prowadzona nie tak intensywnie jak dziś, stwarzała wielu ptakom stepowym kuszące środowisko. Początek epoki przemysłowej wyznaczył koniec tej różnorodności. Rozczłonkowane dawniej pola i łąki stają się dzisiaj rolniczą pustynią, monokulturą, której ubóstwo gatunkowe roślin i zwierząt można porównać tylko do prawdziwej pustyni. Ta degradacja krajobrazów postępuje nadal.
Kanały nawadniające w Kotlinie Sandomierskiej