Tagi:
- lasy, lasy państwowe, lasy polskie, parki, jeziora, parku, puszczy, biotop, ptaków
Przed masowym rozsiedlaniem się ludzi prawie cała Europa pokryta była lasami: na południu rosły lasy liściaste, w środkowej Europie mieszały się lasy liściaste z iglastymi, a bardziej na północ i wschód przeważały bory iglaste. Europejska puszcza pierwotna nie była jednak nieprzeniknioną gęstwiną - przecinały ją góry, wody i bagna. W lasach liściastych i mieszanych mogły się rozwinąć różnorodne i bogate w gatunki piętra. Najniżej wyrastały mchy, zioła i zarośla, ponad nimi krzewy i młode drzewka, wyżej górowały korony starych drzew tworzące sklepienie lasu. Z tego powodu większość ptaków Europy to ptaki leśne. Na dnie lasu kosy szukają robaków, w warstwie krzewów uwijają się świstunki, po pniach wspinają się dzięcioły, kowaliki i pełzacze, na gałązkach wszą sikory, a na wierzchołkach drzew popiskują mysikróliki.
Także pod względem umiejscowienia gniazd ptaki dostosowują się do struktury lasu. Na ziemi ukryte są kuliste gniazda świstunek, tu też wylęgają się słowiki, stonki i głuszce, w zaroślach zawieszają swe nietrwałe gniazda pokrzewki, wśród gałęzi, nisko i wysoko gnieżdżą się zięby, a w koronach wielkich drzew siedzą na jajach wielkie sępy i kruki, dzięcioły wykuwają dziuple w spróchniałych pniach drzew, sikory, sowy, kraski i dudki osiedlają się w naturalnych dziuplach lub w dziuplach po dzięciołach, pełzacze pod odłupującą się korą - słowem, żadna nisza nie pozostaje nie wykorzystana.