Puchacz , Bubo bubo

Bubo bubo

Puchacz

 

      Do polowy XIX w. występował niemal w całym kraju. Obecnie zarejestrowano tylko 130--150 par i stanowisk lęgowych. Zagrożony wymarciem. Chroniony.

      Pochodzenie i systematyka. Najstarsze szczątki pochodzą z plejstocenu; np. w Jaskini Raj k. Kielc znaleziono pazur puchacza datowany na dolny pleniglacjał Zlodowacenia Bałtyckiego. Gatunek politypowy; z dwudziestu wyróżnionych podgatunków w Polsce gnieździ się nominatywny.
      Rozmieszczenie.



W Polsce występuje na Pomorzu, w krainie Mazursko-Augustowsko-Biebrzańskiej, w dolinie Bugu i na Pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim oraz w Karpatach i Sudetach. Na Pomorzu w latach 1965-84 zarejestrowano 21 lęgowisk oraz 16 prawdopodobnych stanowisk lęgowych. Aż 10 par lub pojedynczych ptaków zasiedlało Puszczę Drawską, a ok. 10 stanowisk lęgowych lub prawdopodobnie lęgowych znajdowało się w lasach otaczających Jezioro Charzykowskie k. Chojnic. W Słowińskim Parku Narodowym występowało 5 par, inne gnieździły się w rozproszeniu koło Szczecinka, Złocienia, Złotowa, Lędyczka i Darłowa. W lasach pomiędzy Słupią i Wieprza zarejestrowano 4 stanowiska lub pary lęgowe.
      Zmiany siedliskowe. Trudne do jednoznacznego określenia, lecz w wielu ostojach puchacza prowadzone są wyręby i osuszanie lasów, co na pewno obniża zasoby pokarmowe i możliwości lęgowe tej sowy.
      Wielkość populacji wolno żyjącej. W latach 1965-84 szacowana na ok. 130-150 par i stanowisk lęgowych. Najliczniejsze są prawdopodobnie populacje pomorska (40-45 par) i karpacka (ok. 40 par).
      Kierunek i prognoza zmian populacji. W najbliższych latach można się liczyć z pewnym wzrostem stwierdzeń puchacza. Na Dolnym Śląsku, głównie w Sudetach, wykryto ostatnio szereg nowych stanowisk, co niewątpliwie jest związane ze wzrostem liczebnym puchacza w Czechach i na Słowacji.



Przyczyny wymierania. Do lat trzydziestych XX w., a lokalnie nawet do sześćdziesiątych główną przyczyną spadku liczebności populacji było wybieranie piskląt w celu wykorzystania ich później do "polowania z puchaczem", ponadto odstrzał i odłów ptaków oraz wybieranie im jaj. Ostatnio puchacze często giną w pobliżu niezabezpieczonych linii i słupów elektrycznych. Stosowane sposoby ochrony. Podlega ochronie gatunkowej. Rozporządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z 1983 r. wprowadziło również ochronę stanowisk puchacza; jest to zakaz dokonywania znacznych zmian w środowisku (wycinanie drzew, melioracje, budowa dróg, ambon myśliwskich itp.) w promieniu 200 m od gniazda oraz zakaz wstępu, w okresie od I lutego do 31 lipca, na obszar w promieniu 500 m od zajętego gniazda. Za zabicie lub schwytanie puchacza ustalono karę pieniężną. 
Proponowane sposoby ochrony.
Należy utrzymać dotychczasowe. Celowe może się też okazać zakładanie sztucznych gniazd w obrębie niektórych rewirów puchacza, zwłaszcza na nizinach.
Dla dobrej kontroli stanu populacji potrzebne są inwentaryzacje stanowisk lęgowych puchacza przeprowadzane jednakże w możliwie krótkim czasie (np. przez 5 lat) w całym kraju. Nie jest przy tym wskazane, aby gniazda kontrolowano w okresie składania jaj i ich wysiadywania, albowiem doprowadza to często do opuszczenia i zniszczenia lęgu.




Tagi:

Szukaj

Reklama



Reklama