Tagi:
- Ohar , Tadorna tadorna, ptak, ochrona, ptakiw Polsce, zagrożenia, gniazdowanie, lęgowiska, siedliska
Gnieździ się w rozproszeniu nad Bałtykiem i wyjątkowo w głębi lądu. Liczebność polskiej populacji wynosi 30-50 par. Chroniony sezonowo prawem łowieckim. |
|
|
Pochodzenie i
systematyka. Gatunek monotypowy.
W Polsce występuje
głównie na Wybrzeżu Bałtyku; skupiska lęgowe odkryto w rejonie Zatoki
Puckiej, w ujściu Wisły, nad Jeziorami: Łebsko, Gardno, Jamno i
Lubiatowskie. Rozproszone pary gniazdują w okolicach Kamienia
Pomorskiego. Pod Slońskiem i na zbiorniku w Mietkowie odkryto stanowiska
położone w głębi lądu. |
Stosowane sposoby ochrony. Podlega ochronie łowieckiej. Część
populacji zasiedla Słowiński Park Narodowy, rezerwat Słońsk nad Wartą i
Ptasi Raj k. Gdańska. Objęty Konwencją Bońską, Berneńską i Ramsarską.
Proponowane sposoby ochrony. Z uwagi na bardzo niski stan liczebny rodzimej
populacji należy objąć ten gatunek całkowitą ochroną. Zmiana statusu
ochronnego również ułatwiłaby otoczenie opieką głównych krajowych lęgowisk
ohara. Wskazane jest ponadto umieszczenie w jego lęgowiskach sztucznych gniazd,
w których ptak ten chętnie się gnieździ.
Ohar jest u nas gatunkiem łownym, ponieważ mieści się w zbiorowym określeniu
,,dzikie kaczki", przyjętym w prawie łowieckim. Takie uproszczenie postępowania
względem bardzo rzadkiego u nas zwierzęcia jest niedopuszczalne, a jego status
łowiecki i ochronny wymaga niezwłocznej zmiany.